Roken is samen met suikerziekte verreweg de belangrijkste oorzaak hiervan. Er zijn echter ook patiënten die nooit gerookt hebben en toch deze aandoening krijgen. Tijdens het lopen hebben de beenspieren meer zuurstof en dus meer bloed nodig. Bij gebrek aan zuurstof ontstaat verzuring van de spieren, wat de krampende pijn veroorzaakt.
Een typische klacht bij etalagebenen is pijn na een stukje lopen. Na een poosje rusten (door bijvoorbeeld voor een etalage te staan, vandaar de Nederlandse benaming) zakt de pijn weer wat af en kan de patiënt weer verder lopen. De afstand die de patiënt nog kan lopen zonder pijn te krijgen is een praktische maat voor de ernst van de aandoening.
De plaats waar de pijn optreedt, zegt iets over de plaats van de vernauwing. Die zit meestal daarboven. In het allerergste geval heeft men ook in rust pijn. Dan zijn de bloedvaten zo ernstig vernauwd dat de bloedvoorziening naar de spieren en de huid ook in rust tekortschiet. Vaak wordt eerst gekeken of het probleem kan worden opgeheven door middel van een PTA-behandeling (dotteren), of eventueel door een stent te plaatsen. Als dat niet afdoende is kan er daarna worden overgegaan op revascularisatie. Daarbij wordt een ader, meestal uit hetzelfde been of uit de arm, eerst verwijderd en vervolgens zodanig ingehecht. Daardoor kan het bloed de vernauwing omzeilen. Indien dit niet mogelijk is, of als de operatie niet lukt, is uiteindelijk vaak een amputatie nodig.
Allereerst kan onderzocht worden of in de knieholte (aan de Arteria Poplitea) en aan de zijkant van de enkel (aan de Arteria Tibialis) nog pulsaties te voelen zijn. Vervolgens kan de ernst van het Perifeer Arterieel Vaatlijden worden ingeschat met behulp van de enkel/arm-index. Hierbij wordt de bloeddrukwaarde aan de enkel gedeeld door de bloeddrukwaarde aan de pols. Als deze waarde tussen de 0,4 en 0,9 ligt is Perifeer Arterieel Vaatlijden zeer waarschijnlijk. Waarden onder de 0,4 duiden op zeer ernstige ischemie van de onderste ledematen, wat gepaard kan gaan met gangreen (afsterven van weefsel).
De eerste keus voor de behandeling bij patiënten met Claudicatio Intermittens of zoals het tegenwoordig meer genoemd wordt SPAV (Symptomatisch Perifeer Arterieel Vaatlijden) is gesuperviseerde looptherapie. Door middel van looptherapie kan de pijnvrije loopafstand vergroot worden. Als deze looptherapie onder begeleiding van een fysiotherapeut wordt uitgevoerd, lijken de resultaten aanzienlijk beter te zijn. Een bijkomend voordeel is dat de fysiotherapeut ook aandacht kan besteden aan de leefstijlveranderingen die nodig zijn om het risico op verdere problemen te verminderen. U kunt hierbij denken aan stoppen met roken, gezond eten en het ontwikkelen van een actieve levensstijl. Fysiotherapie Veldhoven Zuid is aangesloten bij Claudicationet en biedt gesuperviseerde looptherapie aan. Deze wordt gegeven door twee geschoolde fysiotherapeuten.
Stoppen met roken is juist bij deze ziekte uitermate belangrijk en als de patiënt dit niet doet zullen de klachten meestal snel toenemen. Operaties bij patiënten die blijven roken worden door veel behandelende chirurgen zelfs als nagenoeg zinloos beschouwd. Het effect van stoppen met roken is ook groter dan dat van alle medicijnen die voor deze aandoening kunnen worden gegeven.
Na een infarct (of wanneer men een hoog risico heeft op cardiovasculaire aandoeningen), wordt gezonde voeding in combinatie met een dieet aangeraden. Het dieet bestaat ruwweg uit een beperking van verzadigde vetzuren. Verzadigde vetzuren dragen immers bij tot de obstructie van de arterie. Er kan bijkomend eventueel een zoutbeperking aangeraden worden. Hiervan is bewezen dat het bloeddrukverlagend werkt. Door intensieve looptraining kunnen de klachten afnemen of zelfs verdwijnen.